تصویر آناتومی بدن یک مورچه را به نمایش میگذارد، همانطور که مشاهده مینمایید معده و روده جاندار در سمت بالایی بدن مورچه قرار گرفته است اما سیستم عصبی جاندار در قسمت پاینی بدن جاندار قرار گرفته است این دقیقاً برعکس یک انسان است اما زیبایی آفرینش این مورچه در چیست؟
مورچهها جاندارانی هستند که به دلیل جثه کوچک معمولاً از بالای سر مورد حمله قرار میگیرند و ممکن است از قسمت بالای سر مورد اثابت اجسام سنگین قرار بگیرند، در این حالت در صورتی که سیستم عصبی جاندار در بالای بدنش قرار داشت هیچ شانسی برای زند ه ماندن نداشت اما در این حالت در صورتی که جسم بیش از اندازه سنگین باشد بجای سیستم عصبی معده و روده جاندار آسیب میبیند و جاندار آسیب کمتری متحمل میشود و علاوه بر این سیستم عصبی مورچه در قسمت پاینی با توجه به اینکه مورچه جزو کوچکترین جانداران جهان است، بسیار کمتر آسیب پذیر تر است، علاووه بر این چشمان مورچه نیز مستقیم به سیستم عصبی وصل است در حالی که در جاندارانی مثل انسان چشمها به مغز وصل و سپس به سیستم عصبی متصل است، این مساله برای انسان مزیت محسوب نمیشود اما برای مورچه مزیت محسوب میشود زیرا به دلیل کوچک بودن و در خطر بودن نیازمند تصمیمات آنی است و بلا فاصله باید بعد از مشاهده خطر سیستم عصبی جاندار دستور فرار بدهد، علاوه بر این همانند زنبور غدد سم نیز به خوبی از روده و معده تفکیک شده است و به سیستم عصبی جاندار وصل شده است که این مساله معده و روده جاندار را از غدد سمی خودش محافظت و امکان واکنش سریع را فراهم مینماید، موضوع بعدی عدد فریون جاندار نیز در نزدیکی سیستم عصبی قرار دارند که این مزیت را به جاندار میدهند که بلا فاصله بعد از دیدن هم نوعان با آنهاارتباط بر قرار کند، حال اگر مورچه با جثه کوچک اش دارای این سیستم عصبی ساده نبود در زمان خطرات و بحرانها آسیبپ پذیر تر بود.
مورد دوم در صورتی که معده جاندار در قسمت پاینی قرار داشت با غذا خوردن آویزان و سنگین میشد و این مساله حرکت را برای جاندار دشوار میکرد و حتی ممکن بود معده و روده جاندار به اجسام تیز برخورد کنند و آسیب بینند اما معده و روده جاندار نیز دقیقاً در مکانی تعبیه شده است که حتی در صورت سنگین شدن حرکت را برای جاندار آسان مینماید.
حال جای قسمت قرمز و آبی برعکس بود یک مشکل دیگر نیز پدید میآمد و آن این بود که غددی که در انتهای سیستم عصبی قرار دارند و جاندار از آنهابرای ارتباط استفاده میکند به سیستم عصبی وصل نمیشدند و یا در صورت وصل شدن در قسمت بالایی بودند که آنهانیز تحت شرایط محیطی میتوانستند آسیب پذیر باشند اما قسمتهای مهمتر بدن جاندار به اذن خداوند متعال در امنترین نقطه موجود قرار گرفتند،.
مورد دیگر این است که معده جاندار دربهترین نقطه ممکن یعنی قسمت انتهایی قرار گفته و اگر بر اثر یک تکامل تصادفی در غیاب آفریدگار کمی از آن در بخش کمر قرار میگرفت، سیستم عصبی جاندار دچار مشل میشد و جاندار از بین میرفت اما چون تصادفی در کار نیست و همه اجزا به خوبی در کنار هم قرار گرفتهاند لاجرم این جهان دارای آفریدگاری قدرتمند و حکیم میباشد.
زیبایی خلقت موردچه در این است که هرچند ساختارهای دقیقی ندارد ولی این ساختارها برای جثه کوچک مورچه کاملاً دقیق و زیبا طراحی شدهاند، تصور کنید جهان هستی خالقی نداشت فقط در این مورد در هنگام یک تکامل تصادفی سیستم عصبی مورچه در قسمت بالا و شکم و روده و معده مورچه در قسمت پایین قرار میگرفت، جاندار علاوه بر این که در حمل غذا دچار مشکل میشد بسیار آسیب پذیر تر بود و نسلهای مورچهها به شدت امروز وجود نداشت اما وجود نداشتن نسل مورچهها اکوسیستم سایر جانداران را نیز به هم میریخت زیرا مورچهها در زیر زمین خاک را جابجا میکنند و این مساله هوا را به داخل خاک میرساند و ریشه گیاهان از این مسیر تنفس مینمایند و تنها در صورت ایراد در ساختار مورچه گیاهان نیز درچار مشکل میشدند و از این رو تغذیه انسان و سایر جانداران و تداوم نسل انسان و سایر جانداران نیز با مشکلاتی دچار میشد و شاید تداوم پیدا نمیکرد.
مورد دیگر تصور کنید در یک فرآیند تکاملی تصادفی در غیاب آفریدگار در مورچه تنها سیستم عصبی و معده و روده در قسمت ابتدایی جاندار به هم مرتبط نمیشد، سیستم عصبی جاندار که مسئول واکنشهای عصبی جاندار است نمیتوانست مواد غذایی و انرژی آن را به سیستم عصبی منتقل کند، جاندار از میان میرفت زیرا نمیتوانست در برابر محرکهای بیرونی از خود واکنش نشان بدهد و حتی فرصت تکامل را پیدا نمیکرد، همه این پازلها و جروچین ها به گونهای مرتب در کنار هم چیده شدهاند و جاندار کوچکی بنام مورچه با کارایی فراوان که میتواند وزنی چند برابر خود را تحمل کند وجود دارد که امکان اینکه حتی یک مورچه هم حاصل تصادف باشد صفر است و بدون تردید دارای آفریدگاری است.
در سوره نمل خداوند متعال فرموده اند:
دیدگاهتان را بنویسید