راز بزرگ ماده و پادماده؛ ردپای خدا در لحظه آفرینش

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی جهان با بیگ بنگ، حدود 13.8 میلیارد سال پیش به وجود آمد، خیلی داغ و فشرده بود. در همان لحظه‌های اول، انرژی زیاد جهان باعث شد که ذره‌های ماده و پادماده به وجود بیایند. ماده و پادماده مثل دوقلوهای برعکس هم هستند؛ مثلاً اگر ماده بار الکتریکی مثبت داشته باشد، پادماده بار منفی دارد. دانشمندانی که در مراکز علمی مثل سازمان تحقیقات هسته‌ای اروپا (CERN) کار می‌کنند، می‌گویند در آن زمان تقریباً به یک اندازه ماده و پادماده ساخته شد.


با سردشدن جهان، فقط چند میکروثانیه بعد از بیگ بنگ، ماده و پادماده شروع به برخورد با هم کردند. وقتی این دو به هم می‌رسند، نابود می‌شوند و به نور یا انرژی تبدیل می‌شوند. طبق انتظار، این برخوردها باید همه چیز را نابود می‌کرد و فقط نور در جهان می‌ماند. اما امروز می‌بینیم که جهان پر از ماده است، مثل ستاره‌ها و سیاره‌ها. پس حتماً چیزی باعث شده که مقدار خیلی کمی ماده بیشتر از پادماده باقی بماند.

دانشمندان فکر می‌کنند یک تفاوت خیلی کوچک بین ماده و پادماده وجود داشته که باعث شده ماده کمی بیشتر دوام بیاورد و گفته می‌شود تعدادی ماده بیشتر از پادماده پدیدآمده است. به این تفاوت “عدم تقارن” می‌گویند. آزمایش‌هایی در جاهایی مثل برخورددهنده هادرونی بزرگ (LHC) نشان داده که این تفاوت در برخی ذره‌ها وجود دارد؛ ولی هنوز به طور کامل نمی‌دانیم چرا جهان ما این‌قدر پر از ماده است. این یکی از رازهای بزرگ علم است که محققان هنوز در حال مطالعه آن هستند.
حال در اینجا یک گزاره مطرح می‌شود
تصور کنید جهان هستی آفریدگاری نداشت و حاصل یک تصادف بود، در همان لحظه پدیدآمدن ماده و پادماده همدیگر را متلاشی می‌کردند و هم اکنون ما موجود داشتیم صرف دلیل وجود ما به این مفهوم است که در لحظه آفرینش جهان یک ناظر بیرون از جهان هستی در لحظه آفرینش یک دخالت فعال انجام داده است تا ماده و پادماده همدیگر را خنثی نکنند و ما پدید بیاییم، در این لحظه از آفرینش اثر و رد آفریننده جهان هستی بسیار مشهود است و جریان‌های آتئیست نمی‌توانند هیچ پاسخی برای این مسئله که در لحظه آفرینش داشته باشند، پاسخ این سوال تنها یک چیز است، خدا وجود دارد.

در سوره ق(50:15)خداوند متعال فرموده اند:

أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ ﴿۱۵﴾ آیا ما از آفرینش نخستین عاجز و درمانده شدیم بلکه آنان باز در آفرینش جدید در تردیدند.
در سوره غافر(40:57)خداوند متعال فرموده اند:
لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۵۷﴾آفرينش آسمانها و زمين از آفرينش انسانها مهمتر است ولي اكثر مردم نمي‏دانند. (۵۷)

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *